די גוטע זאַך פון די האָסטעל איז די גלייַכגילטיק באַקאַנטע און די געשלעכט וואָס בינדן איר נישט צו עפּעס. אין דעם פאַל, דער באָכער טאַקע גליק אויס אַז ער איז ביכולת צו לויפן אין צוויי פון די פּרעכטיק בלאָנדע מיט אַ סוואַגער. ספּעציעל די יינגער איינער איז פייַן-קוקן, מיט אַ ציכטיק לאָך, גאַנץ פעסט טיץ, און אַ שיין פּנים. אבער דער עלטער איינער איז זייער לייַדנשאַפטלעך. איר קענט זען אַז זי פּרוּווט צו קוועטשן ווי פיל היילונג פליסיק פון דעם באָכער ווי זי קען. מיסטאָמע וויל צו רידזשווואַנייט.
װי גליקלעך זי איז געװען, װאָס דער נעגער האָט זי אײַנגעלאַדן צום שטעקן ― זי איז געשפּרונגען פֿון גליק! און געדענקט, זי איז די וואס האט אים געפרעגט, און ער איז ווי, "גוט! פארשטייט זיך אז אלע ביי יוני ווייסן שוין וואס פאר א גרויסן פיק ער האט - אזוי לויפן די טשיקס צו פרייען זייערע לעכער. די ברונעט האט אים אפילו געגעבן איר טאָכעס. און עס האט זיך נישט געכאפט ווען ער איז אריין, און דעמאלט וועט עפעס א נער נעמען אזא זונה פאר א ווייב, און ער וועט זיכער זיין אז זי איז א בתולה.))
וואָס איז די נאָמען פון די שפּור אין די אָנהייב?